سعید مدنی فعال ملی ـ مذهبی سبز که پس از بیش از پنج سال زندان و دو سال تبعید در بندرعباس، روز گذشته به تهران بازگشته است در پیامی از میهمان‌نوازی مردم بندرعباس تشکر کرده و نوشته است: از همه‌ی فعالان عرصه‌سیاسی، کنشگران اجتماعی، هنرمندان، نویسندگان، روزنامه‌نگاران، دانشجویان و اساتید، و تمامی علاقه‌مندان به ایرانی توسعه‌یافته و آزاد که در این مدت با اظهار لطف و حمایت بی‌دریغ، سختی ایام تبعید را بر من آسان ساختند، تشکر کرده، و برای ایشان و هموطنان عزیز و آزاده ـ به‌ویژه مردم شریف بندرعباس ـ روزگاری بهتر آرزو می‌کنم.

به گزارش کلمه، سعید مدنی زندانی سیاسی سبز و محقق و پژوهشگر اسفند ۱۳۹۴ به بندعباس تبعید شد. او که همان روز با شرایط آزادی مشروط و اجرای ماده ۱۳۴ قانون تجمیع، از زندان اوین آزاد شده، بلافاصله حکم تبعیدش اجرا شد. وی پیش از این به دو سال تبعید در بندرعباس محکوم شده بود.

این پژوهشگر سعید مدنی که دی ماه سال ۹۰ و در پی صدور سه سال و نیم حبس در تبعید به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شد، پس از یکسال بازجویی و فشار به بند ۳۵۰ فرستاده شد. او در بهمن سال ۱۳۹۲ در پی فعالیت به عنوان وکیل بند و اصرار بر خواسته های زندانیان از این بند به سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج تبعید شد. اما بهمن‌ماه سال جاری او را دوباره اوین ولی به بند هفت زندان این زندان منتقل کردند.

سعید مدنی در این بند که مخصوص مجرمان مالی و عادی است حبس خود را گذراند. وی علاوه بر حکم سه و نیم سال حبس و در پی پرونده سازی های جدید و به صورت غیر قانونی به ۶ سال دیگر نیز محکوم شد و قرار بر این بود تا سال ۱۳۹۸ را در حبس بگذراند و پس از آن برای گذراندن تبعید به بندر عباس منتقل شود.

حالا این زندانی سیاسی سبز پس از اتمام مدت تبعید با نگارش این نامه که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته است از میهمان نوازی مردم بندرعباس در ایام تبعید سپاسگزاری کرده است:

به نام خدا

مردم شریف بندرعباس

با عنایت به لطف خداوندی، و با توجه به گذران نزدیک به دو سال اقامت اجباری در شهر بندرعباس، مایلم مراتب سپاسگزاری و قدردانی خود را از همه‌ی کسانی‌که در این مدت به‌گونه‌های مختلف مرا مورد لطف و عنایت قرار دادند، ابراز کنم.

بی‌تردید اقامت اینجانب در بندرعباس، یکی از بزرگترین فرصت‌های زندگی‌ام بود؛ مجالی ارزشمند تا به‌واسطه آن از نزدیک با روحیه و خلق‌و‌خوی گرم شما آشنا شده و گوشه‌ای از سرزمین ایران را با منابع غنی و امکانات بالقوه از نزدیک به تماشا بنشینم.

جای تأسف فراوان دارد که نعمت‌های خدادادی و منابع غنی انسانی و مادی استان هرمزگان چنان‌که شایسته است توسط صاحبان قدرت قدر دانسته نمی‌شود، و ناچار باید در کنار استعدادهای بی‌کران هموطنان عزیز و منابع سرشار آب‌های نیلگون خلیج فارس و دشت‌های سرسبز از میناب و رودان تا ایسین و پارسیان، شاهد فقر و نابرابری مردمان رنجدیده‌ای باشیم که بسیاری از آنها حتی قادر به تأمین مایحتاج اساسی خود نیستند. اما این وضع ناگوار، باید خود انگیزه‌ای دیگر باشد برای تلاش به منظور اصلاح و تغییر؛ کوششی با تکیه بر عنصر حیاتی"امید"؛ امیدی که بذر هویت ما برای ساختن ایرانی آباد و آزاد است.

در پایان از همه‌ی فعالان عرصه‌سیاسی، کنشگران اجتماعی، هنرمندان، نویسندگان، روزنامه‌نگاران، دانشجویان و اساتید، و تمامی علاقه‌مندان به ایرانی توسعه‌یافته و آزاد که در این مدت با اظهار لطف و حمایت بی‌دریغ، سختی ایام تبعید را بر من آسان ساختند، تشکر کرده، و برای ایشان و هموطنان عزیز و آزاده ـ به‌ویژه مردم شریف بندرعباس ـ روزگاری بهتر آرزو می‌کنم.

سعید مدنی

نهم آذرماه ۱۳۹۶